بررسی تأثیر ۱۲ هفته تمرین پیلاتس و ورزش در آب، بر خستگی زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس

سابقه و هدف: مولتیپل اسکلروزیس یک بیماری مزمن و ناتوان کننده سیستم عصبی است که میلین سیستم اعصاب مرکزی (مغز و نخاع) را تخریب می کند. شایع ترین عوارض این بیماری خستگی، گرفتگی عضلات، لرزش، دوبینی، عدم تعادل و اختلال در راه رفتن می باشد. هدف این مطالعه، بررسی اثر برنامه تمرینات پیلاتس و ورزش در آب به مدت 12 هفته بر خستگی زنان مبتلا به (m.s) multiple scleresis است. مواد و روش ها: براساس نوع مطالعه که کارآزمایی بالینی می باشد. از میان بیماران زن مراجعه کننده به کلینیک ام. اس. بیمارستان کاشانی اصفهان، 57 نفر به عنوان نمونه با درجه بیماری 0 تا 5/4، میانگین مدت بیماری 2 ± 8 سال و دامنه سنی 20 تا 40 سال انتخاب و به صورت تصادفی به سه گروه تمرینات پیلاتس، گروه تمرینات ورزش در آب و گروه کنترل تقسیم شدند. برنامه تمرینات برای گروه های مورد، 12 هفته، هر هفته سه جلسه و هر جلسه یک ساعت بود. شدت خستگی بیماران قبل و بعد از تمرین توسط پرسشنامه خستگی اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل داده های به دست آمده از 45 نفر از افراد مورد مطالعه، با استفاده از آمار توصیفی و تحلیل کوواریانس و مقایسه زوجی میانگین های تعدیل شده و با بهره گیری از نرم افزار spss 18 انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد که تفاوت میانگین های تعدیل شده نمرات خستگی گروه های مطالعه معنی دار می باشد (05/0p<). لذا می توان گفت که مداخله تمرینات پیلاتس و ورزش در آب باعث کاهش معنی دار خستگی گروه مورد در مرحله پس آزمون شده است. استنتاج: اجرای تمرینات پیلاتس و ورزش در آب باعث کاهش خستگی در بیماران ام. اس. می شود. با توجه به این نتایج، متخصصان مربوطه می توانند از این تمرینات به عنوان یک درمان مکمل در کنار درمان های دارویی برای بیماران ام.اس. استفاده کنند.